Burza

.....

Burza targa moim życiem, zaświeci slońce chwilę.
A potem ciemność ogarnie moje myśli
Droga kamienista, potykam się i wstaję,
By biec dalej, jak zabłąkany ptak, wśród blyskawic.
Tylko wiatr moim drogowskazem,czy wskaże mi drogę?
Burza ciska piorunami i znów cisza i spokój,
Wołam, lecz nikt nie słyszy zbłąkanej duszy.
Wiatr jęczy i szlocha, wyrywa czyste kartki
Na których nic nie mogę zapisać
Bo kim jestem? Pytam ...odpowiedzi nie ma.
Szczęście, a coż to jest, gdzie jedno kocha,
A drugie cierpi i szuka jutra...tam też cisza.
Jestem tylko ciężarem, kamieniem na drodze
Przeklętym, a jednak z nadzieją, która powoli umiera.
W tej głuszy spoglądam na niebo i szukam gwiazdy
Na próżno, tam jej już nie ma...

.....

autor

zula50

Napisany: 2007-11-28 Dodano: 2007-11-28 12:29:30

Ten wiersz przeczytano 472 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie