Burza

Burza swą wielką moc okazała Słyszałem grzmoty, Widziałem gromów skronie Widziałem i czułem, Czułem i słyszałem,

Wszystko na mnie spoczęło, bolało tak
Wszystko przede mną powstało, płakałem
Nie mogłem nigdzie dojść, choć chciałem biec, upadłem

Burza, grzmoty, błyskawice już przeminęły, odeszły gdzieś
Nadszedł nowy dzień, słoneczny, upalny
Piękny on, dla wielu jedyny
Dla mnie on ładny!

Pamiętam tamtą burzę, pamiętam dobrze
Tak jak mej poprzedniej osoby pogrzeb
Nie mogę jednak już tak jak przedtem żyć
W pamięci, co innego mam

Wiem nadejdą jeszcze burzowe dni
Nadejdzie po nocy dzień
Nadejdzie nieszczęście po szczęściu kolei,
Wszystko znowu powróci, odwiedzi mnie
Po czym przeminie i zostawi

Tak toczyć będą się moje dni, lat potoki
Póki nie znajdę swego miejsca, dla którego nie istnieje
I jak marny aktor nie powrócę na jedyną scenę
Nikt nie zechce oglądać mnie, któż zaklaszcze?
Któż o podpis poprosi?
Któż podziwiać będzie mnie?

Chciałbym żeby do kresu swych chwil
Sam siebie podziwiać umiał!
Przecie ja dla tego świata nie istnieje
Nie istnieje, mimo iż jestem teraz zdrów na ciele
Rany inne w inny sposób leczę

Zmieniam się, uczuciem swym poczynam gardzić
Wiem ono nie spełni się, próbuje je gasić
Dlatego teraz umiem żyć, śmiać się nie potrafię już
Dlatego mogę śnić, marzyć nie ośmielam się

Kolejny etap w życiu mam
Kolejne dni, przepłyną nieubłaganie
Kolejne chwile gorące i zimne miną, a ja w oczach ludzi zgubię ślad

Piękne te dni, kiedy słońce opala nas
Śliczne, kiedy radość na chwile odwiedza mnie

Wszystko jak szczere złoto jest Póki mamy, dla kogo lśnić! Póki jesteśmy kimś ważnym dla ... To już nieważne! Minął ten czas!!!

autor

Froniu

Napisany: 2003-06-09 Dodano: 2006-11-04 03:23:36

Ten wiersz przeczytano 470 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie