Burzy się morze

Pomiędzy koronkowym spojrzeniem
wyłania się widok zamarzniętego lądu.
Biel drażni źrenice, przyśpieszam kroku.
Po rozległej nizinie
niebo zamglone zwisa ciężko,
burzy się morze brzegi strzępiąc.
Rozrywa ciszę.

W oddali przypięte kutry kołyszą się leniwie.
W lodowatych dreszczach jak okiem sięgnąć
haczy ziemia o horyzont.
Ścieżka wypiętrzonych wyobraźni
na skróty prowadzi donikąd.
W głębokim śniegu dzieci budują igloo.

Kłębią się ciepłe wspomnienia, biegnę na skróty do domu.


/I.Ok./

autor

Czatinka

Napisany: 2013-03-06 Dodano: 2013-03-06 20:54:40

Ten wiersz przeczytano 2002 razy

Oddanych głosów: 32

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie