By przeżyć
Nawet nie wiem
jakbyśmy byli omylni
mówmy spokojnie
Gdyby świat nagle
przestał istnieć
pijmy swoją kawę
Jeśli nawet jedno z nas zginie
i ty przetrwasz sam na rozdrożu
nie zwiększaj tempa
wszak chcesz przeżyć
autor
elka
Dodano: 2016-03-02 09:24:56
Ten wiersz przeczytano 977 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (27)
rozłożyć siły na całe życie,,pozdrawiam :)
Gdy zwolnimy mniej zobaczymy wiata piękna ..
ooo... bardzo interesujący wiersz, hm... nie wiem jak
go interpretować, pachnie mi strachem przed zmianą, i
wyrzeczeniami dla świętego spokoju
Czasem jednak jest tak trudno...
Twój wiersz odbieram:
jest sytuacja jakaś nagła dramatyczna, chciałoby się
ulec panice, biec , coś zrobić...
a tu rada- spokojnie,jest pora picia kawy - pijemy,
trzeba czekać, przeżyjemy...Miłego dnia
zwalniając dłużej żyjemy.
Pozdrawiam serdecznie
Dobry wiersz...Pozdrawiam
...instynkt przetrwania zawsze da znać...no to pijmy
swoją kawę...
Pozdrawiam serdecznie, mój plusik
Ciekawa refleksja, początek czytam sobie "Choćbyśmy
nie wiem jak byli omylni..."
zaplątałam się w czytaniu, a może "jak bylibyśmy",
albo "jakbyśmy byli" ... :)
Zgadzam się z Jackiem
Pozdrawiam Elu:-)
Mamy to w genac, dążymy zawsze do tego żeby przetrwać.
Świetne mini pozdrawiam serdecznie Elu:-)))