Być i usiąść za stołem

"Być i usiąść za stołem".
18.06.2016r. sobota 17:49:40

Być i usiąść za stołem
Zjeść leniwie
Zuchwałe owoce,
Które bezczelnie na talerzu pojawiły się.

Zanurzyć się w tej krainy rozkoszy
I odkryć na nowo rumiany odcień
Egzystencjalnej stanowczości.

A rozległe barwne myśli
Niech gubią ból serca
Na podniebieniu
Pobudzonych zmysłów.

Być i usiąść za stołem
Przysunąć się ku innym rozkoszą
I posiadać świadomość,
Że nie zrobię od stołu kroku
Nim nie zakosztuję w mięsku.

Sytość jest mi miodem,
A obecność ukochanej największą rozkoszą.
Póki co miód musi mi wystarczyć.

Zdobyłem się na odwagę
I przebiłem bułkę
Nagim sztyletem,
Muszę posilić się,
Bym nie został wyschniętym szkieletem,
Zasiedzianym muzealnym okazem
Ostatniego, bezdzietnego człowieka.

autor

AMOR1988

Napisany: 2016-06-18 Dodano: 2016-06-21 13:14:05

Ten wiersz przeczytano 1159 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie