BOSKOŚCI

Za Elizą...
Miłego dnia :)

W Jedności Trójca Święta, ale też i w jedności
przestrzeń Nieba: akcji, miejsca i przede wszystkim
czasu. Coś jak w antycznej literaturze. Jedność czasu
w Niebie polega (na fenomenie dla nas ludzi, z racji
naszej niepojętości), że przeszłość, teraźniejszość i
przyszłość jest w jedności i zachodzi w tym samym,
czyli jednym momencie. Aby ludziom przyswoić jednak
upływ czasu (co jest kolejnym paradoksem) to - jeden
dzień w Niebie równa się 1000 lat na ziemi. To też
oznacza, że Jezus odszedł z ziemi zaledwie 2 dni i
kilka sekund/minut. Zapowiedź ponownego Jego przyjścia
na ziemię dla nas oznacza wieki, a tymczasem to może
być kilka niebiańskich dni. Fascynujące ...
Świetny wiersz Staszku.

Pozdrawiam miło ;-)

Jesteśmy bezsilni... zagubieni.
Próbujemy zgłębić tajniki życia i wiary, ale czasami
nas to przerasta.
Zwłaszcza, gdy dociera do nas, że patrzymy na świat
oczami zwykłego śmiertelnika.

Bardzo dobry wiersz!

Serdecznie Cię pozdrawiam

temat, który powinien poruszyć niejednego z nas
ostatnio więcej czytam na ten temat, więcej mam
przemyśleń
kiedy powstał kościół? kto sprawuje w nim władzę?
jakie są założenia?
dlaczego obecnie światem władają moce zła? itd

Dla mnie "trójca " jest zbyt skomplikowana. To
doszukiwanie się i komplikowanie wiary, bo Biblia nie
wspomina nic o "trójcy", a ona jest przecież podstawą
wiary.

Biblia uczy, że jest jeden Bóg i koniec.
Dla wierzących w "to" - wiersz na pewno ciekawy...
Pozdrawiam

Przekaz wiersza ztrzymuje na dłużej, by wgłębić się w
tajniki wiary. Pozdrawiam serdecznie

Reflekcja czlowieka gleboko wierzacego. Ciekawie
ujete.
Dobry wiersz. /+/

Uklony Staszku. :)

Ludzki żywot przebiega między pychą a pokorą...
' bezsilny wobec wieczności'
Z drugiej strony obiecał nam wieczność, jeżeli
będziemy wieść dobre życie, oparte na Jego nauce,
gdzie kwintesencją jest miłować Boga i bliźniego
swego.
Refleksyjny wiersz o głębi Tajemnicy Trójjedynego
Boga, otwiera pole do zastanowienia nad sensem
istnienia.
Bardzo dobry.


Ludzki żywot przebiega między pychą a pokorą

My wobec Trójcy Świętej jesteśmy bardzo mali...ciekawa
refleksja...pozdrawiam serdecznie.

"boskie niepojęcie" od początku aż po puentę -
"bezsilny wobec wieczności",
to dowód na to z jak Wielką Tajemnicą mamy do
czynienia...
Pozostaję pod wrażeniem mocnej refleksji wiersza.
Pozdrawiam ciepło :)

Ciekawe u Ciebie wersy. Choć przyznam się, że ich
tematyka nie jest łatwa. Pozdrawiam z plusem. Miłego
wieczoru.

Ok. Ale któż może tak rozmyślać jak nie człowiek
służący Bogu?

do "mariat"
Komentarze bardzo cenię, co nie znaczy, że muszę się z
nimi zgadzać. Rzadko z nimi polemizuję, ale tym razem
... Wiersz skupia się na boskości Trójcy Świętej i
ludzkiej reakcji na nią, nie na życiu zakonnika ani na
pojedynczym rymie "Ości".

Od tytułu po ostatnie słowo jakby sklamrowanie rymem
"...Ości".
Inaczej - jako streszczenie całej treści - bieg przez
życie zakonnika.

Ja się do tego nie poczuwam, ale
doceniam twój wzlot.
Głos mój!