Byc znow razem
Nie zaluj roz one juz dawno zwiedly
Chociaz tak pieknie kwitly w ogrodzie
naszych marzen
Trzymajac Twoja dlon
Chce poczuc teraz ze znow jestesmy
razem
Tak dlugo na to czekalismy aby odnalezc
nasze dusze
Gdzies na bezdrozach zblakane
By stworzyc dla nich dom
I poznac to co dotad nie bylo nam pisane
Tych kilka cieplych slow ktorymi karmisz
mnie kazdego dnia
I czulych gestow o poranku gdy znow witamy
nasz dzien
To przeciez to czego nam zawsze bylo
brak
I teraz wiemy ze zycie znow ma sens
Nawet ten wiersz to slowa miloscia pisane z podziekowaniem dla losu ze zechcial byc laskawy znowu dla nas
Komentarze (5)
Wiersz Twój bardzo mi się podoba, jest taki ciepły i
pełen uczucia, jakbyś pisał to co i w mojej duszy gra.
Cudownie się czyta taką poezję. Dziekuję za chwile
wzruszeń
każdy wers tętni subtelnie emocjami. bardzo mi się
podoba.
Pamiętasz...cisza...a potem"to dla Ciebie"i"teraz
wiemy ze życie znów ma sens":)Od zwątpienia do
nadziei-ładne wiersze
Zgadzam się z Bella_Jagódka, wiersz inaczej byłby
odbierany... Wiersz pełen uczuć, delikatny i
ciepły...
Lubię takie rozważania, nastrajają mnie pogodnie.
Wierszyk dodatkowo zyskałby, gdyby ułożyć go w
zwrotki.