Carpe Diem

Siedzę i piszę ten krótki wiersz,
A tak w głębi serca czuję się źle.


Ktoś w moim wieku, młodszy czy starszy.
Umierając już o nic się nie skarży.
Tak leży wpatrzony w szpitalne ściany.
Nie było dawcy na jego organy.
Jest mu tak bardo przykro, że...
Nie tańczył jeszcze na studniówce swej.
Smutku i łez nie umie powstrzymać.
Właśnie ostatnie swe chwile przeżywa.
Koleżanki w klasie za nim szalały.
Rok w rok walentynki mu wysyłały.
Zawsze był miły i uśmiechnięty.
By pomóc koledze zawsze chętny.
Już nie pójdzie z klasą na pizzę ,do kina.
Choroba go strasznie wykończyła.
Do kościoła co niedzielę ganiał.
Wszystkim sąsiadką chętnie się kłaniał.
Pragnął w życiu tylko jednego.
Skończyć studia by nie zabrakło mu niczego.


Mówił- będę walczył nie poddam się.
Lecz już go nie ma,
pozostał cień.

dla Damiana- nie chcę abyś Ty również tak zkończył...............:(

autor

18-latka

Dodano: 2004-11-29 21:06:03

Ten wiersz przeczytano 489 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie