Chciałabym być...

Chciałabym być pyłkiem, który na wietrze
stracił ostatnią nadzieję
gdy go potraktowano jak nieczyste powietrze

I rozkoszować się smakiem głuchej ciszy
kiedy w głowie chaos
a mego krzyku rozpaczy nikt nie usłyszy

Mogę być tajemnic Twych powiernikiem
wysłuchać zwierzeń
dla duszy stać się osobistym spowiednikiem

A może promykiem na bezchmurnym niebie
ciepłem swym ogrzewać
gdy lodowate serce będzie znów w potrzebie

Chciałabym być prostopadłym cieniem
co przy boku wytrwale
wspiera Cię zawsze swoim ramieniem

Pragnęłabym być ucieczką od codzienności
bezpiecznym azylem
na rozległym oceanie smutku wyspą radości

A może się stanę cudownym natchnieniem
kompozycją metafor
i niewyszukanych rymów dopełnieniem

Zastanawiam się kim będę jeszcze, kiedy stanę się wieszczem?

autor

szybasia

Dodano: 2008-12-23 00:03:00

Ten wiersz przeczytano 1136 razy

Oddanych głosów: 28

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie