Chleb z Wieczernika

Bardzo naukowy wiersz o pojeciach :slowa, logarytmu,
przestrzeni, haosu. Wszystko to prowadzi do jednego.
To, co jest, co istnieje - bylo stworzone i
uporzadkowane przez Stworce bez potrzeby owych
programistow i komputerow. To reflekcja nad istnieniem
swiata.

potrzeba dobrego anty-vira by słów wiersza twego
strofy zmyła... pozdrawiam

Wiersz do szybkiego czytania- jednak się nie
nadaje.Trzeba powoli i wnikliwie analizować każde
słowo.Zadumać się nad ich sensem i złożonością.Choć
całość zachowuje wrażenie spójnośći, to poszczególne
wersy raczej nie.Mimo tych uwag, wiersz zasługuje na
miano poezji wyszukanej...

bardzo filozoficznie,wiersz trudny do
zidentyfikowania.Idealna żonglerka słowna w której
masa magii...muszę przeczytać jeszcze raz..

Tak właściwie to jest... wyznanie wiary; swoiste
Credo. Bezbrzeżna wiara, w której jednak pobrzekują
elementy epoki. Tu jest cos z braci Wachowskich, coś
jakby z Matrixa. To nie ta wiara pierwotnych mistyków,
nie ascetyczne myślenie w pełnym zaślepieniu. I jest
tu też Nadzieja- że i my mozemy (mamy przecież wolną
wolę) coś do tego świata "dopisać". Jest nad nami
Wielki Cenzor - ten zabrania nam złego, ale nie
uniemożliwia. Za to- jeśli tylko da się- zmienia nasze
głupawe uczynki nawet- w dobro (nie ma tego złego
itd). W wierszu jest naprawdę przejrzysta alegoria
tego, czego naukowcy szukali w Wielkim Wybuchu,
mistycy w akcie Stworzenia itd. Jest odpowiedź dla
wątpiących. Jest spokój.

"algorytm boskiej myśli mgnienia" podoba mi się
szczególnie.