Choć opowiem ci bajkę
Długo
długo przed
W małym domku
gdzieś za miastem
zamieszkała rodzina
Wokół miłość
cisza spokój
zrozumienie
Życie proste
choć szczęśliwe
bez emocji
niepotrzebnych
Młodzi jeszcze
lecz po przejściach
dla nich
to i lepiej
On wpatrzony
w nią jak w obraz
kiedyś odszedł
chciał zapomnieć
Ona z głową
gdzieś w obłokach
czułe słowa
jemu szepcze
Wybaczyła
całkiem sporo
by znów móc
go pokochać
Zrozumieli co jest ważne
i jak los potrafi
zgnębić
zapragnęli
wziąć od świata
wszystko co im
się należy
Obiecali że wytrwają
i już zawsze
z sobą będą
Czy podoba ci się bajka
napisz swoją
razem ze mną
autor
AnnaZłotnik
Dodano: 2015-10-05 08:50:00
Ten wiersz przeczytano 647 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Wybaczyć by znów móc zaufać to trudne ale nie
niemożliwe. Mocna refleksja Aniu, pozdrawiam paaa
Dziękuję pięknie.
Śliczna bajka, życiowa :)
Zycie pisze bajki ale nie zawsze dobrze sie koncza
...zaskakujace zakonczenie ..fajnie
Bajka jak najbardziej na tak z mądrym przesłaniem.
Pozdrawiam.
Ile ludzi tyle bajek
całe tomy napisane
Zamias rymu jest wyraźny rytm. Zamiast morału
zaproszenie do jego napisania. Bardzo ciekawa
konwencja. Kupuję ją w całości.
piekna bajka witam
bajka z ludzką twarzą,,takie są najpiękniejsze jeśli
dobrze się kończą,,,pozdrawiam :}
Dzięki wielkie... karat, nie bój się chociaż spróbuj.
Bajka to piękna, wprost z życia wzięta,
a ja się boję pisać tej swojej!
Pozdrawiam!
Mi się podoba, życzę im żeby wytrwali w miłości i
szacunku do siebie. Pozdrawiam serdecznie: )))
bajka z życia wzięta