Chwile zwątpienia
Ja nie wiem sam, czy mógłbym dziś,
Po życie nowe spieszyć.
Gdy z drzewa spadł ostatni liść,
I nie ma już, co cieszyć.
Minione lata, tak jak sen,
Wracają częstym echem.
Odeszły z mej pamięci hen,
Lecz witam je z uśmiechem.
Te, które miały sukces swój,
Najczęściej powracają.
One odświętny wdziały strój.
Bo godność swoją mają.
Lecz w mej pamięci gasną już,
Te lata bez wyrazu.
Nigdy nie miały w sobie dusz.
Nie mogą mieć obrazu.
Rysunki tych przebrzmiałych lat,
Tracą już dawną ostrość,
Bo życiem rządzi nowy ład,
Co ma zmienioną postać.
autor
jarmolstan
Dodano: 2008-11-09 08:40:29
Ten wiersz przeczytano 1433 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
Wspominamy zazwyczaj te przyjemne chwile...jednak te
mniej przyjemne, też nie dają o obie zapomnieć...
bardzo poetyko to przedstawiłeś w zgrabnym i ładnym
wierszu.
wątpliwości targają nami stale, czy warto wracać do
tego co może chlubne nie było, chyba lepiej zapomnieć
niech nie mącą radosnych chwil, bo z każdym dniem może
być ich więcej.
Lubię czytać Twoje wiersze. Są po prostu dobre.
Zastosowałeś ciekawe połączenie tkwiących w Tobie
wątpliwości co do zmian nawiązując do wspomnień.
Trafne spostrzeżenia wyrażone w poetycki sposób.
ach te wątpliwości...towarzyszyć nam będą zawsze, do
końca...i albo je ominiemy ryzykując, albo nigdy nie
przekonamy się jakby to było, gdyby... a
pamięć....pamiętamy przeważnie wybiórczo - albo bardzo
dobre albo złe chwile...ale dobrze, że ten płomień się
tli. Wiersz skłania do refleksji
Żyj tym co bedzie, każdą chwilą i ciesz sie
wspomnieniami.Pisz o tym co jest i co bedzie za nami i
przed nami.
czy zaczynać na nowo, każdy miewa takie wątpliwości.
dobrze jednak, że jest jeszcze pamięć tych dobrych
dni:) jak zwykle ślicznie, więc na +