***

Samotny jest świat -
w cieniu księżyca umiera.
Nie lubię ludzi
samorzutnie wypowiadających słowa -
oni nie mają nic do przemyślenia.
Smakuję słodkiej chwili upojenia
z nieznajomym -
on jest tak silny w czułościach
ja tak bezwładna w jego dłoniach
na moment zastygamy w subtelnym bezdźwięku.
Słyszę ciche szepty gości z zaświatów -
to znak, już zmierzają, by zabrać mnie stąd
Nie potrzebuję żałosnego tonu pożegnań
odchodząc w chmur miękkość
nie pragnę niczego,
prócz ujrzeć...mego Anioła.

autor

ashanti

Napisany: 2003-05-18 Dodano: 2006-09-20 09:48:12

Ten wiersz przeczytano 463 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie