ciało
nie dane jest bycie wolnym.
pozbawione ziarna dobroci
nieużyźnione miłością
-tworzy się skorupa złości
zespala się gdy dajesz do zrozumienia
niemoc pójścia dalej.
pęka się gdy pragniesz,
Woda święto stanowi
-obmywa pogardę
-zrywa co bezużyteczne
-daje świeżość
-poi ubogich
lecz nadmiar uśmierca
a słońce liczy dni ostrożnie
byś mógł się napoić nieraniąc więcej już.
autor
dziubek juziowy
Dodano: 2004-07-30 12:46:42
Ten wiersz przeczytano 577 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.