Cienie smutku

Zdrowia, szczęścia w każdej życia dziedzinie, spokoju i Pokoju - z serca wszystkim... :)

Czuła, jak jej życie przecieka między palcami, jakby było zimną wodą, pozostawiającą na skórze kłujące zimno.
Była smutna i samotna.
Coś wewnątrz jej zgasło, jakby delikatne przesuniecie chmury zaćmiło blask słońca i pogrążyło ją w cieniu.

Często wolała przebywać w krainie własnej wyobraźni. Obserwować przesuwające się chmury, przyglądać się owadom i kwiatom.
Skradł jej serce, ale wypalił też i pożądanie. Ciągle jednak był obecny w jej myślach, pomimo, że bardzo starała się uciec od wspomnień, towarzysząc niczym nieodłączny cień.

Jakże trudno, odciąć się od przeszłości, mimo usilnych starań. Wchodząc do lasu miała wrażenie, że nie tylko chłodzi on powłokę cielesną, ale także duszę. Łzy trysnęły z jej oczu, otarła je niecierpliwie
i ruszyła duktem leśnym w nieznanym jej kierunku.

Las szumiał wokół, drzewa pochylały swe korony, pomiędzy ciszą a przestrzenią. Patrzyła z zachwytem na zieleń w błękicie nieba zanurzoną. Na wzorzyste, koronkowe serwetki utkane przez pająki, być może z pięknych myśli i chwil minionych.

Na zielony mech, tęsknotą porosły skrywający
wiele tajemnic. Mistyczna energia, drzemiąca głęboko w ziemi zdawała się otaczać ją ramionami dodając otuchy. A powietrze przesycone zapachem żywicy, oraz wilgotnej roślinności zaczęły koić jej zbolałe serce.

Szła więc dalej…
Cdn.

Tessa50

Natura nigdy nas nie oszukuje, to zawsze my
oszukujemy samych siebie.
Jean – Jacques Rosseau.


https://www.youtube.com/watch?v=AIR5XPWK3Vk

autor

Tessa50

Napisany: 2023-11-15 Dodano: 2024-01-07 13:00:12

Ten wiersz przeczytano 946 razy

Oddanych głosów: 33

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie