Cierpienie może być naszym...
Dusza jest naczyniem trucizny i brudu
Chwasty grzechów pozornie bardzo lekkich
wad
Biegniemy przez życie, że potrzeba cudu
Nazbierało nam się kurzu przez tyle lat
Wady, nad którymi nie chce się pracować
Wiele nam umknęło poszło w zapomnienie
Miłość …tego daru nie wolno nam
zmarnować
Na ziemi osądza nas serce sumienie
Więc ofiarujmy Bogu nasze cierpienia
Do naszych niebieskich patronów wołajmy
Z pewnością jest to droga do zbawienia
Prośmy Aniołów o pomoc zło zwalczajmy
autor
sarenka1965
Dodano: 2008-06-09 00:01:32
Ten wiersz przeczytano 470 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Czy zawsze tak musi być, by cierpienie było naszym
zbawieniem? :-)
temu wierszowi czegoś brakuje. jest poprawny,
zrozumiały i czysty, ale brakuje mu jakiegoś
rozwinięcia, jakby temat był potraktowany zbyt
pobieżnie.
wspanialy wiersz .. cierpienie moze byc naszym
wybawieniem .. to brzmi smutno ale tak jest czesto ...
bardzo mi sie podoba kochana twoj wiersz
Głęboko o wierze. Bo chyba inaczej nie wypada. Wielki
szacunek za ten wiersz
Piszesz piekne wiersze o wierze."nazbieralo sie nam
kurzu przez tyle lat"Bardzo ladne metafory i caly
wiersz.