Ciężar miłości

Przytuliły się Plecy do Plecaka.
To była taka
- miłość od pierwszego… założenia,
jak w najskrytszych marzeniach.

One, starały się być gładkie takie,
żeby całą powierzchnią z Plecakiem
- całować się i pieścić.
On, zawsze tak się umieścił,
by nie uwierać, żadną wypustką
- by się oddawać, Pleców ustom
- najdelikatniej jak to możliwe.

Choć nie padały między nimi
słowa tkliwe.
Chociaż nie śniły,
im się dzieciaczki.
Czasami jakieś paczki
- nosiły Plecy,
a Plecak, tak dla hecy
- obciążał inne ramiona.

Ich miłość jest czysta i nieskończona.

Zawsze, gdy idę na wycieczkę,
noszę Plecak – dłużej troszeczkę,
żeby się Plecy mogły nacieszyć,
Plecak przytulić, leciutko zgrzeszyć.

Nie będę, im żałować bliskości.
Słodki jest przecież - ciężar miłości.

autor

DoroteK

Dodano: 2010-04-22 17:06:40

Ten wiersz przeczytano 1001 razy

Oddanych głosów: 30

Rodzaj Nieregularny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie