Ciężka jest samotność
tak ciężko żyć samemu...
jeść śniadanie samemu, gdy
na stole dwa talerze,
dwa kubki.
Przychodzić z „pracy”
I zastać mieszkanie puste,
Takie ciche i szare.
Nie jeść obiadu.
Bo po co, samemu...?
Jeść kolacje „dla dwojga”,
Przy świecach,
Przy blasku księżyca,
Lecz samemu.
Bez nikogo.
Tak trudno żyć!!!
autor
kasia22
Dodano: 2006-10-26 21:28:46
Ten wiersz przeczytano 384 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.