W ciszy samotności
w gęstej ciszy samotności
w zadymionym powietrzu
rodzą się samoistnie
niespokojne myśli
wibrują w przestrzeni
przyciągając się wzajemnie
zderzając mimowolnie
opadają gdzieniegdzie
jedna po drugiej
bezszelestnie
niczym jesienne liście
mnożą się wtedy obrazy
utkane z cząstek emocji
tylko czasami
są jak krople deszczu
rzucone z rozpędu
energią wiatru
na żyjących za szybą
autor
Larisa
Dodano: 2022-12-27 20:07:14
Ten wiersz przeczytano 2285 razy
Oddanych głosów: 42
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (48)
Samotność jest bardzo trudna i przejmująca, ale
pozwala lepiej siebie poznać. Czasami jest
przyjaciółką.
Ja czasami powracam w gościnę samotności.
Pozdrawiam
Samotność sprzyja smutnym refleksjom. Wiersz wspaniale
oddaje samopoczucie samotnej osoby. Pozdrawiam
cieplutko z podobaniem. Ślę mc serdeczności:)