Cnota zapomnienia
...
Mogłabym pisać o Tobie
po stron kilka.
Tylko, po co mam ranić
serce i duszę moją?
Po co mam pisać
o twych oczach pięknych,
i rękach zaradnych
-jak me serce wciąż płacze gdy wspomni o
Tobie.
Nic o tym nie wiesz,
lecz gdy spojrzysz się,
-czuje,że jestem w niebie,
a gdy uśmiech swój kierujesz
-zamiera we mnie wszystko.
Twa obecność,
i słowa twe wciąż zabijają mnie,
i dlatego musi zmienić się!
Nie wiem jak?
Nie wiem, kiedy
i gdzie?
Ale zapomnę Cię
...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.