Cnoty I Wierność VII Listy do...

Cnoty I Wierność Odsłona VII „Listy do przyjaciółek”

stare biurko
obarczane łokciem
w lustrze ściany
mój cień

piszemy listy
do żon
jednogłośnie
piórami
za dwa pięćdziesiąt

Kochana...

...uwolniłem się
od Twej wierności
zbrodnią stukrotnego chcenia

byś była szczęśliwa i wolna
zrozumieniem zaszlachtowałem
zazdrość przyjaźnią
wyciskając ją do kałamarza

...kobietą jesteś...

tego nigdy Ci nie brakowało

...przyjaciółką...

za którą każdego dnia
oddaję życie
nie mając akurat
nic cenniejszego

...gdy się zbudzisz nocą
językiem pomaluję
paznokcie Twoich stóp
o brzasku
w uścisku karku
ucałuję
nowe dni zmarszczek
dosiadając uśmiechem
błyszczące Twe oczy

kochając uchyleniem nieba
spoję zazdrością
psy ogrodnika Edenu
by w amoku zdechły

bo gdy upadamy
podnosimy się
wzajem
w życie drepcząc
ze szczerym staraniem
wierności prawdzie
uroczo po ludzku chwiejni

amen
czy jakoś tak

eksperyment twórczy wierszo-reportaż o cnotach w wielu odsłonach

autor

G72A

Napisany: 2009-08-12 Dodano: 2009-08-12 00:03:35

Ten wiersz przeczytano 938 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Biały Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie