Codziennosc
W codzienności tak rzadko mamy czas na
zachwyt nad kwiatem poziomki, nad ciepłem
uśmiechu, nad czuciem samych siebie... więc
piszę, żeby nie zgubić siebie... żeby
poczuć siebie... by zapamiętać tę ulotną
iskrę jaką jest życie!
Sercem... i duszą...
autor
lolicia16
Dodano: 2004-07-03 10:38:58
Ten wiersz przeczytano 543 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.