Cud
Wonną rosą o poranku
bzem cudnie pachnącym w dzbanku
rześkim wiatrem
iskrą ognia - płonę tobą jak pochodnia
słodkim miodem
w upał chłodem
cudu jesteś mi dowodem.
autor
Viktoria67
Dodano: 2015-06-21 17:37:49
Ten wiersz przeczytano 1474 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
wow! świetnie! wielki kunszt i lekkość !
Nie wszyscy umieją dostrzegać piękno, a szkoda bo
byliby świadkiem niejednego cudu. Ładny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.
Bardzo urokliwe. Brawo i pozdrawiam
Pieknie romantycznie pozdrawiam