Cudne oczy
Cudne oczy, uśmiech błogi,
jasne włosy, długie nogi.
Tego wszak nie musi mieć kobieta,
ta co ceni u człowieka.
To co w duszy jemu gra,
co dla innych człowiek ma.
Bo uroda, to jak rzeka,
szybko mija u człowieka.
I na zewnątrz pozostaje,
to co człek drugiemu daje.
autor
Andrzej Pisarski
Dodano: 2013-04-08 08:35:48
Ten wiersz przeczytano 1162 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
No i teraz wygląda zdecydowanie lepiej.
E tam; rymy kiepskie, treści brak i bardziej jako wpis
do pamiętnika.
Mysl- przenlanie tego wiersza madre/ natomiast Samo
wykonanie mnie nie powalilo/ pozdrawiam
Sam wierszyk może być.
Zrobiłbym porządek w długości wersów.
Tak według mnie powinno to wyglądać
Cudne oczy, uśmiech błogi,
jasne włosy, długie nogi.
Tego wszak nie musi mieć kobieta,
ta co ceni u człowieka.
To co w duszy jemu gra,
co dla innych człowiek ma.
Bo uroda, to jak rzeka,
szybko mija u człowieka.
I na zewnątrz pozostaje,
to co człek drugiemu daje