...cudowny pan...
ledwo co przyszedł już się rozgościł
siadając przy małej zalotnej dużej
na kryształowy kufel piwa czeka
jak to po szychcie
szmal jak słowa
miłość Barbary ma
co serca nie mrozi
łez nie wylewa
z przeznaczenia
uczucia nie topi
w podzięce hojny pan
Świat zmienia w krainę baśni
Mikołaj jest tego dowodem
pośród najmniejszej gromadki
co się szczęściem zwie
w tym cudzie jeszcze
powitamy Boże dziecię
później skakać możemy do nieba
szukać wrażeń nowych marzeń
nowych cudów jakie niesie nam pan...
...wielki pan
pan Grudzień 2014-12
Komentarze (4)
w:)dziękuję jak też pozdrawiam i
słoneczny:)przesyłam:)
Pęknie ..napisany wiersz .. jest w nim wszystko czego
może człowiek pragnąć by dojść do nieba ..
Powitamy Go z radością , oby był lepszy. Pozdrawiam
porannie
rozgościł się do końca roku Pozdrawiam;))