Cudzoziemka

na ziemi niewidzialnych, cudzoziemka
z przeciśniętym przez uśmiech
echem słów
które zrodzone w śnie, obiecywały zabrać strach

stoi w dziurawej klatce
wygryzionej przez niepewność
karmiąc się cieniem krat mojego serca
sen obietnic z nowym imieniem

uciekając, przepłynie między palcami wetkanymi w luki
zostawiając wilgotne otarcia śmierci
wciskając łzy
pozostawi po sobie niedogryzki naszych chwil

Mogłabym dla wieczności
niebezpiecznym echem zboczyć z prawej ścieżki
Z niewidzialnych martwych ciał
zalepić luki do ucieczki

autor

lipcowa

Napisany: 2011-03-21 Dodano: 2011-03-22 23:40:32

Ten wiersz przeczytano 457 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie