Czas jesieni
Pora duszę przestroić na jesień,
na widoki te szare i mgliste,
na ten wiatr który drzewa wciąż czesze,
aż pożółkłe opadną z nich liście.
Na te deszcze co głowę mi myją
i ten brąz który przykrył już zieleń,
na ławeczkę, tę dzisiaj niczyją,
bo my w ciepłe wtuleni fotele.
Przecież może być Polska i złota,
więc polubmy co z sobą nam niesie,
żeby duszy nie zjadła tęsknota,
pora by ją przestroić na jesień.
autor
karat
Dodano: 2013-09-24 11:44:14
Ten wiersz przeczytano 3560 razy
Oddanych głosów: 43
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (40)
Aklimatyzacja. Dzień po dniu pogoda przyzwyczaja nas
do zimy, tak jak gazety przygotowują nas na najgorsze,
pisząc o problemach Grecji, czy terrorystach w Kenii.
Pozdrawiam.
Bardzo ładne przestrojenie. Miłego dnia.
Cieplo, obrazowo, pieknie:))
Pozdrawiam wtorkowo:)
Faktem jest, że optymizmem w Twym wierszu powiało, ale
też ciepłem jesiennym, którego tak bardzo brakuje.
Pozdrawiam
Pięknie :)
Dziękuję IGUS!
Tak ciepło że się z radością przestrajam:)
"Glowy mi myja" peel ma jedna glowe...:) / "glowe mi
myja""glowy nam myja" / "na laweczke te"
To"te" - sprawia ze za bardzo napaprane "juz dzisiaj
niczyja " ? / reszta ladnie karacie:)
obrazowo jesiennie pozdrawiam
Bardzo pięknie, ciepło i optymistycznie o
jesieni.Pozdrawiam cieplutko