Czas podłości

Zawsze starałem się uparcie,
Być doskonałym w tym, co czynię.
I już na samym życia starcie,
Zapominałem o swej winie.

Potem to walkę planowałem,
Że każdą bitwę mogłem toczyć.
I wygrywałem, tak jak chciałem,
Nic już nie mogło mnie zaskoczyć.

Nawet przegraną miałem w cenie,
Liczyłem każdą krew przelaną.
Nieważne czyje to cierpienie,
Ani tym bardziej czyją raną.

Aż w końcu nastał dzień pogardy,
Mą doskonałość niszczy zdrada.
Nie byłem wówczas już tak twardy,
Los na mą szyję sznur zakładał.

Poznałem wtedy, co się dzieje,
Kiedy nastanie czas podłości.
Że sprawiedliwość nie istnieje,
Gdy zapomnimy o miłości.

autor

Grand

Napisany: 2015-06-15 Dodano: 2015-06-23 06:27:41

Ten wiersz przeczytano 515 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie