Czego więcej?
Platan się w parku znów wyzłocił,
promyk roztańczył na alejkach,
byliśmy wtedy tacy młodzi,
mówiłeś – kocham cię maleńka.
Kos pogwizduje sponad świerków,
pary trzymają się za ręce,
on ją uwielbia, ona jemu
szepcze miłośnie, czego więcej
trzeba, by świat się zaróżowił,
mimo problemów, krętych schodów,
moja dłoń nadal w twojej dłoni,
i wiosna wkracza w progi domu.
autor
magda*
Dodano: 2014-02-21 10:12:15
Ten wiersz przeczytano 1581 razy
Oddanych głosów: 33
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (29)
Lubię pary, trzymające się za ręce. A, najbardziej gdy
są to osoby starsze. Znów pięknie napisałaś...
Pozdrawiam.
Magdo i dzięki Tobie dzień miło się rozpoczyna.
Wiosenka u progu, dłoń w dłoni ..czego chcieć więcej?
Pozdrawiam
Piękny :)
W samej rzeczy - czegoż więcej potrzeba, gdy uchyla
się niebo.
Śliczny wiersz, tyle w nim ciepła i romantyzmu,
pozdrawiam cieplutko.
,, W cieniu pod platanem,
pani siądzie z panem.
Da mu swoje usta rozkochane... ,,
W wierszu, jak w piosence, której słowa cytuję.
Pięknie!
Pozdrawiam.
Ślicznie i niczego więcej nie trzeba.
Szczęście jest!
Pozdrawiam:)
A wiesz moja droga Magdo, że rozmarzyłam się czytając
Twój wiersz i powiem szczerze, że mhmmmmmmmm i
ciiiiii;)
Pozdrawiam serdecznie i z uśmiechem:)
To wspaniale,że nadal te dłonie są razem splecione.
Bardzo ładny,romantyczny wiersz
Pozdrawiam serdecznie:)
Kochani, dziękuję za ciepłe słowa, którymi mnie
otaczacie.Każdy komentarz czytam z uwagą.
Lekki pachnący wiosną przyjemnie się czyta.Dobrej
nocy.
Magdo,kiedyś już Ci mówiłem - mamy takie same
dusze.Czy może mi się nie podobać?
zdecydowanie nadchodzi wiosna
pozdrawiam
Idzie wiosna,pozdrawiam
miły i ładny wiersz