Człek i zwierzę.

Czasem jest tak, że widzę,
Świat nie swymi oczami.
Wilkiem się staję,
By poczuć przywiązanie,
I w stadzie bytowanie.
Orłem lecącym,
W swej wolności przemierzam przestrzenie.
Rekinem, co zaznacza swój teren,
By panować wytrwale.
Kretem, co w ciemnośći kopie,
Nie wiedząc, gdzie się dostanie.
Jeleniem, wystawionym na strzał śmiertelny,
Leśniczym co na fachu się znają.
Osłem, który upartość i głupotę swoją
Zwalczać musi.
Czarną panterą, która nocą
Na zdobycie jagnięcia rusza.
I tak się zastanawiam,
Kto do kogo podobny.
Zwierzę do człeka,
Czy człek do zwierza.

autor

Piotr Azja

Dodano: 2006-08-20 15:54:37

Ten wiersz przeczytano 409 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie