CZTERY PORY ŻYCIA

Gdy rodzi się człowiek, nie wie co go czeka,
jaki ma gdzieś w gwiazdach swój los zapisany.
Życie będzie płynąć jak potok lub rzeka,
ile przed nim zdarzeń jeszcze niepoznanych?

Dzieciństwo - najmilsze to życia godziny,
bo człowiek bezpieczny obok ojca, matki,
Jest taki beztroski, rozkoszny, niewinny,
wszystko go raduje: motyl, ptaszek, kwiatki.

Kiedy młodość przyjdzie są pierwsze problemy,
będą obowiązki i w szkole nauka.
Przyjaźnie się rodzą i pierwsze miłości,
człowiek swego miejsca na tym świecie szuka.

Nadciąga dojrzałość, małżeństwo, rodzina,
dzieci wciąż zadają nam trudne pytania.
Spać długo nie można choć późna godzina,
tyle obowiązków, że aż w piętkę ganiasz.

Tak jak w kalendarzu jesień wszystko zmienia,
starość też się zbliża małymi krokami.
Przyjdzie czas refleksji by życie oceniać,
pod piecem się racząc szklaneczką ... z ziółkami.

Jan Siuda

autor

najdusia

Napisany: 2015-09-23 Dodano: 2015-09-23 13:29:01

Ten wiersz przeczytano 1173 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie