„Czwarte piętro”
w stylu hip-hop
Cztery ściany – brzmi, jak wyrok.
W oczach mam łzy i nie mogę się
pozbierać.
Nie chcę już na ciebie patrzeć!
Niech nadzieja dla mnie zgaśnie!
To przez ciebie - ten stan upośledzenia!
Boże chroń mnie, od powtórki z kwietnia.
Słyszę nieraz, przestań zerkać na te
zdjęcia!
Dzisiaj sięgam, po butelkę oczyszczenia.
Garść tabletek, to załatwi szybko
i nadzieję, na lepszą życia
rzeczywistość.
Chęć istnienia, której dawno u mnie nie
ma.
Patrzeć na przód, przez różowe okulary.
Mieć możliwość ingerencji w swój los
marny.
Koniec z blond, twoimi włosami!
Zero nocy, tych nieprzespanych!
Nigdy więcej spojrzeń urwanych!
Choć raz proszę, nie krzyżujecie mi
planu!
autor
Aludog
Dodano: 2013-11-08 19:19:34
Ten wiersz przeczytano 1763 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Zgadzam się ze Smutną, że sposobów ucieczki jest
wiele, ale to nie ma sensu, ponieważ siłę pokazujemy,
trwając.
Pozdrawiam Cię serdecznie, powodzenia.
Jeśli czujesz że coś w tobie umiera, wyrzuć to i
zróbcie miejsce na nowe...:)
Sposobów ucieczki jest wiele..
Czy nie prowadzą jednak donikąd? Trudniejszym, jest
obudzenie nadziei w sobie, lecz warto.
Kazdy jest kowalem swojego losu/ zycia/
pozdrawiam:)
planu ci nikt nie skrzyżuje
jak nie skrzyżujesz go sobie sam
czwarte piętro wysokością jest
jak też myśli głupie w modzie nie są zwłaszcza różowe
okulary w:)
Bardzo długo kazałeś na siebie czekać - zaskakujesz,
jak zawzze ;)