czy
mkniemy przez życie
długim pociągiem
do ostatniej stacji
czy po drodze
uda się wskoczyć
do właściwego
wagonu wypełnionego
po sam dach
spokojem
nadzieją
miłością ?
autor
smutna2013
Dodano: 2014-08-19 09:45:28
Ten wiersz przeczytano 1076 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (28)
dziekuje wszystkim za mile slowa .musze sie
wytlumaczyc z milczenia na beju,ale nie bylo mnie ,bo
przylecial moj syn z londynu i nareszcie poznalam
swoja wnusie i spedzilismy czas w milych ,ale
niezbyt slonecznych miejscach
Ładnie porównanie biegu życia do rozpďzonego pociągu.
Bardzo mi się podoba. Pozdrawiam cieplutko, Alicjo:)
Daj Boże, żeby się udało. Pozdrawiam.
Moze nie za pierwszym, za drugim razem ale w koncu sie
uda. Grunt to probowac i szukac wlasciwego wagonu i
nie poddawac sie:-)
czasem sie udaje, ale trzeba trenować. Serdecznie
pozdrawiam.
Podoba mi się wiersz. Pozdrawiam.
Uda, nie uda, próbować warto! Pozdrawiam!
życie pokazuje, że wskakujemy do różnych wagonów...
Pozdrawiam :)
Ciekawie piszesz. O taki wagon trudno, a ten
niebiański coraz bliżej.
Pozdrawiam serdecznie.
Miejmy nadzieje, ze tak bedzie:)
Pozdrawiam:)
dlaczego tyle pesymizmu LUKASZU?
Jedyna sprawiedliwosc to smierc pozdrawian
czasem tylko na chwilę :) pozdrawiam