CZY GRZECHEM SĄ PRAGNIENIA

spragniona tęsknotą upijam się
zmysłowym powiewem bliskości
poddaje się pożądaniu czułego dotyku
miarowym biciem serc radością istnienia

spoglądasz w moje oczy wtulasz twarz
dłoń dotyka dłoni przyspieszony oddech
cieszą mnie te chwile wciąż mi ciebie mało
marzenia są jak dzikie koty

nie traćmy czasu na słowa
czas tak szybko ucieka
ofiaruję ci siebie a ty bądź mój
będę twoim słońcem tego lata

czy grzechem jest pragnąć miłości
to największa siła niezbędna do życia
ona najpiękniejszym sensem istnienia
miłość jest lekarstwem które sprawia cuda .

autor

MAGNOLIA

Napisany: 2010-06-01 Dodano: 2010-06-01 00:39:42

Ten wiersz przeczytano 876 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Nieregularny Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie