Czy się spotkamy...

Znajomości w bukiet zbierane przez lata.
Niektóre ważne, te inne mniej.
Przetrwały tyle, co rosa na kwiatach.
Czasem zapłaczę a ty się śmiej!

Do grona, których ciebie zaliczyć?
Były rozmowy i łzy radości.
Zmienny charakter, mylne oblicze,
czasami smutek, ot tak zagościł.

Wiele tajemnic w głębi skrywanych
i lżej na sercu, choć utrudzone.
Łatwiej powiedzieć w ciszy nad ranem,
gdy się otwiera przed nieznajomym.

Choć kilometrów nas setki dzielą,
nie znamy siebie, nazwisk nie mamy,
to dzień zwyczajny błyszczy nadzieją...
Czy los pozwoli, że się spotkamy?




wiele osób (znajomych wirtualnych)
nie ma już pośród nas :(
nawet tych, którzy TU pisali

dzięki za podpowiedzi - dobre rady zawsze w cenie :)

autor

Ninoczka

Napisany: 2004-01-17 Dodano: 2010-06-24 09:10:23

Ten wiersz przeczytano 1030 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie