Czy to jest prawda? 5

Kochani powracamy do następnej części Czy to jest prawda?5 ciekawe jak się spodoba proszę o łagodny wymiar kary...

Uwolnię duchy ze snu, który dziś miałam, łąka zielona pełna stokrotek
i bose nogi rosą skąpane.
Wszystkie sekrety schowaliśmy w brzozie, kochaliśmy się do niej przytulać
Pamiętasz?
Byliśmy tacy młodzi nikt nie myślał, co będzie jutro.
Istniał dzień i nocy blask, gwiazd migotanie i rządne spojrzenia.
Magia ciał, która zasnęła na 35 lat.
Odkopaliśmy nasze marzenia po tylu latach, czy nadal są cenne?
Kim teraz jesteś, kim? Myśli ciągle stoją w tym samym miejscu.
W parku gdzie cisza przysiadła i oddech odpoczywa po zmęczonej nocy.
Wspomnienia odżyły, choć dawno je zakopałam.
Codzienność i normalny tryb życia sprawił, że pustka była mi cenniejszą.
Przestałam wierzyć chyba nawet nie powinnam.
Samotna od lat z kubkiem herbaty żyłam na raty,
zwyczajnie jak wszyscy tu.
Myśli ulatują są dzikie jak konie nie mogę ich ujarzmić,
a może nie powinnam, niech biegną na łąkę wolnością owiane.
Poczułam dreszcz podniecenia, pobudziłam pragnienia.
Oglądam swoją twarz, nie podoba mi się nigdy mi się nie podobała.
Pamiętam…. Dotykałeś twarzy dłonią jak niewidomy chciałeś poczuć i zapamiętać,
każdy szczegół, usta oprawiałeś w ramkę palcem delikatnym ruchem …..
Podniecił mnie obraz … Zobaczyłam w dali znaną parę zakochanych,
Humphrey obejmuj Ingrid ich spojrzenia … piekielne - rozmarzyłam się.
Już chyba dziś nic nie zrobię? Ale w zasadzie, co mam robić? Tylko pojąć decyzję …
Znowu oglądam fotografię na odwrocie numer telefonu czy jeszcze aktualny?

autor

bodzia

Napisany: 2015-08-04 Dodano: 2016-05-14 10:16:08

Ten wiersz przeczytano 936 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie