Czy to jest przyjaźń, czy...

Wraz ze wstającym świtem spokój przyszedł w szarość ubrany. Mgła zaczynała się już podnosić. Słońce przepychało promienie przez coraz cieńsze obłoki, dając nadzieję na lepszy dzień, jeszcze nieznany. Myśli i uczucia rozchwiane, ciągle błąkały się po bezdrożach wyobraźni. Każdego dnia, gdy myślała o swoim przyjacielu, usiłowała je zapędzić z powrotem pod bezpieczny schron
zdrowego rozsądku. Rozum opierał się szaleństwu, trzeźwy osąd walczył z żarem uczucia. Kiedy się spotykali, jego wzrok nęcił i kusił, płomień rozpalał, myśli
jasne przygaszał. Popełniała szaleństwo pozwalając, by w sercu jej rozpaliła się miłość do mężczyzny, który nigdy nie może jej pojąć za żonę. Czuła się przy nim
dowarciowana i kochana.Choć sama nie miała mu nic do zaoferowania, a pomimo to ją cenił. Nie raz siedząc obok jego, łapała się na tym, że jej ciało zaczyna zachowywać się w zakazany sposób.Odsuwała się wtedy od niego,z trudem przełykając ślinę i szepcząc jego imię,wtulała twarz w jego szyję. Iskra tli się i mruga nadal bez końca.Z
iskry tej być może mały ogień, albo pod niebo płomienie. Póki co, nadal trwają pielęgnując przyjaźń, a słońce uczuć
nad nimi świeci.
Tessa50

autor

Tessa50

Napisany: 2012-12-11 Dodano: 2012-12-11 10:12:09

Ten wiersz przeczytano 1186 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie