Czym żywi się powrót

Czym żywi się powrót

ta czerwień to tylko
krew w żyłach
odwiązałeś sznurowadła
dłoni by dotyk stał się ptakiem

przecina skrzydłem sny nad ranem
mój chłopiec zmylił krok
zstępując po schodach bez końca
może potknął się o cień

wsparty na łokciu
zwabiłem upalne lato
aż zmęczenie owinęło się
wokół naszych głów jak korona

bluszcz zasunął powieki
nazwę cię jak otwiera się
kluczem stalowe drzwi

zgrzytem i chrzęstem słów
pamiętam że balkon tego domu
był niebieski

obudziłem się małżą w piasku
czekającą przypływu
pokaleczyłem wargi

25/12/06

autor

Amadeusz

Napisany: 2006-12-25 Dodano: 2006-12-26 00:21:51

Ten wiersz przeczytano 698 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie