DAJ MI DRUGĄ SZANSĘ... PROSZĘ!
...Moje słowa mogą czasami sprawiać ból, lecz mam taką głupią naturę, że ranię ludzi, nie będąc tego świadoma...
Zostawiłam Cię...
Tak naprawdę tego nie chciałam!
Nie wyobrażasz sobie nawet,
ile nocy przez to przepłakałam...
Zresztą nadal płaczę,
bo wiem że znikome są szanse na to,
że jeszcze kiedyś Cię zobaczę...
Byłam tak bardzo szczęśliwa!!!
A teraz co mi zostało?
Oj mało... bardzo mało...
Została gorycz, smutek, żal...
I jedno pragnienie...
Żebyś pretensji więcej do mnie nie
miał...!
Proszę Cię!!!
Zapomnij o tym, że Cię zraniłam!
I także o tym, że taka głupia byłam!
Naprawdę nie chciałam...
By to się tak skończyło,
bo było mi przy tobie niezwykle miło!
Daj mi drugą szansę...
Tak bardzo chcę cofnąć czas!
Przytulać się do Ciebie jeszcze raz!
Uwierz w moje dobre chęci...
Nie wymazuj mnie ze swej pamięci!
Naprawdę się zmieniłam...
Nie rozpinaj nad nami nienawiści
namiotu...
Jak myślisz...
Jest jeszcze szansa powrotu?!
...Nie popełnię drugi raz tego samego błędu... Zmieniłam się... Uwierz... :(
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.