Daj sen spokojny

Nieba fiolet a na nim srebrna kropla księżyca
pobłyskująca na liściach rozkołysanych.
Cienie nadpływają z najczarniejszej chwili,
smutno-ciemne kwiaty nocy nieprzespanych,
chcąc by niebo i księżyc do siebie tęskniły.

Na nocnym niebie gwiazd konstelacje jak pochodnie
spełniają życzenia nawet najciszej szeptane.
Płoną blado i lśnią spadając deszczem meteorów
pomiędzy grządki i rabatki przed świtaniem,
gdy letnia noc od chłodu drżąca odpływa ranem.

Oczy,jak szpareczki sennie zwężone mrokiem
ustał za oknem szumny monolog drzewa.
Jak pająki pełzają po niebie świetliste gwiazdeczki
śpi wszystko stworzenie, żaden ptak nie śpiewa,
nocna cisza narastając jak owoc dojrzewa.

Panie daj cichą noc, spokojny sen aż do świtania,
niech się w pościeli nie przewracam w trwodze.
Przykryj mnie snu kołderką aż do białego rana,
bym dała wytchnienie utrudzonej głowie
a rankiem stanęła rześka na życia drodze.

Dla wszystkich cierpiących na bezsenność

autor

LuKra47

Napisany: 2011-02-14 Dodano: 2013-04-07 19:39:53

Ten wiersz przeczytano 2725 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Zdrowie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie