Daleko do ciebie miła
Płatkami róży nie usłana droga,
Są tylko ciernie i kłujące osty.
Jak dojść do ciebie? Budować od nowa?
Spalone dawno do miłości mosty.
Powiedz, co robić? Ja uczynię wszystko,
będę posłuszny każdym twoim słowom.
Bo nasze szczęście jest przecież tak
blisko,
Spróbujmy razem wskrzesić je na nowo.
Jak zmyć uczynki, rzucające cienie?
Na zaufanie potrzebne w miłości.
Żeby nie była dalekim marzeniem,
mogła na stałe w sercach naszych gościć.
Dziękuję Zosiu i Jolu oczywiście, że tak
autor
wrobel
Dodano: 2011-05-08 08:06:25
Ten wiersz przeczytano 1066 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (24)
Prawdziwa miłość spełni marzenia. Pozdrawiam
"je" wskrzesić
niemniej dziękuję za miłą chwilę
Ładny wiersz pełen tęsknoty i nadziei. Pozdrawiam :)
Miłość to czynienie dobra, miłości.....
Bardzo pięknie.
Zgadzam się z Fido:) Póki uczucie nie wygasło- trzeba
walczyć, a wszystko sie uda:)
Ladny :)...ale -"Bo nasze szczęście jest przecież tak
blisko,
Spróbujmy razem wskrzesić go na nowo." - wskrzesić JE
na nowo.// "Na poświatę słońca potrzebną w miłości" -
siadla sredniowka. "
Prawdziwa miłość wybaczy wszystko. Pozdrawiam:)
Z miłością o miłości,wrażliwym piórem pisany wiersz.
Witaj,,czytam z przyjemnością Twoje wiersze ,tak w
tym liryka uczucia wrażliwość ,,pozdrawiam++++++