Damą serca być...
Na dzień dobry, chciałabym całuska
i koniecznie śniadanie do łóżka,
a przez szybę niech złote słoneczko,
delikatnie mi włosy pomuska.
A co mam?
Pusty pokój, szary mur za oknem,
kilka gratów, krzaki róż co zmokły.
A śniadanie, muszę zrobić sama,
nie wierzycie? Ot, to istny dramat.
Ale jeśli ktoś do mnie napisze,
przerwie wreszcie tę dręczącą ciszę,
że uwielbia ciepło i kolory
i on chciałby, no, jest nawet skory...
To na pewno mu zaraz odpowiem,
już się spieszę, już staję na głowie.
Mam pomysłów doprawdy bez liku,
tylko proszę, nie marudź, się zlituj!
autor
fryzjerka
Dodano: 2007-09-13 10:05:49
Ten wiersz przeczytano 1039 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
każda kobieta tęskni do tego by być damą czyjegoś
serca... Twój wiersz jest taką tęsknotą za miłością,
bliskością.
Cisza i samotność, to okropne zjawiska w życiu
człowieka.Bodaj z kimś porozmawiać, już jest lepiej na
duszy..Ładnie to zostało opisane.Pomysłowo
Jak niewiele trzeba, by poczuć się damą serca :)
Bardzo podoba mi sie Twój wiersz - nie sposób się nie
uśmiechnąć :)
Dama serca być...
podano śniadanie,,,...a kawa różowym pokoju...dziś
stangret zawiezie panią karetą w marzenia ....twoje
wersy jak bajka niestety szara rzeczywistość otworzyła
oczy......