Dar losu
Jak dobrze kiedy człowiek nie jest samotny.
Nie pamiętam czy moje serce
kiedykolwiek tak mocno biło
było kostką lodu
a teraz uczucie je roztopiło
drży bardzo spłoszone
jak liście osiki na wietrze
cudowną wonnością
pachnie letnie powietrze
z oczu płyną łzy szczęścia i radości
jak srebne perełki rosy
splotły się piękną miłością
dwa samotne losy
Komentarze (44)
Cieszę się,że szczęście towarzyszy Tobie każdego
dnia.A jeszcze większe szczęście,że nie jesteś
sama.Pozdrawiam.
"jak liście osiki na wietrze"
ładnie o miłości
Przepiękna ,ciepła miniaturka o prawdziwym
szczęściu.Pozdrawiam serdecznie:)
srebrne* perełki*
I to jest najpiękniejszy dar. Pozdrawiam :)
Niech zawsze będą tylko takie dary by płynęły łzy
szczęścia i radości - Pozdrawiam
Bardzo dziękuję moim gością za przeczytanie.
Serdecznie pozdrawiam:-)
piękny jak zawsze !!! pozdrawiam serdecznie
Piękna miniaturka o szczęściu:)
piękny dar losu* pozdrawiam
Pięknie wyrazona miłość...
Pozdrawiam:)
Pięknie i cieplutko Grażynko...graty prezydenta, tu
kiedyś ktoś od niego wziął nawet nick:)))miłego
dzionka
Ładnie o zakochaniu. Czy w czwartym wersie nie miało
być "roztopiło"
i czy nie lepiej brzmiałby ten wers
bez słowa "ciepłe":
" a teraz uczucie je roztopiło"?
Miłego dnia.
Piękne uczucie. Gratuluję Grażynko miłości spełnionej.
Tyle tu cudownych słów, aż miło się czyta.
Pozdrawiam serdecznie.
Życzę słonka na niebie.
Piękny rozmarzony wiersz i tak pięknie zakończony :)
Pogodnie pozdrawiam :)
Życzę szczęścia :)
Ciepły,ładny rozmarzony wiersz.
Z przyjemnością go przeczytałam przed snem.
Pozdrawiam serdecznie.
Dobrej nocki Grażynko życzę:)