Dawna dziewczyno

No, pięknie. Plusik za tę prawdę zawartą w strofach...

Grusz-Elu, Aniu, Grażyniu, Magnolio, Lukro, Sotek,
Arabello, Karmarg, Art Klater - wielkie dzięki za
przeczytanie:-)))

Uwielbiam Malenczuka i te piosenke. Twoj wiersz
wydluza liste tego, co lubie :)

Ładnie Rheo...też czasem zastanawiam się gdzie się
podziała...

Warto całe życie marzyć, w ten sposób oddalamy od
siebie starość.
Bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam Romeniu.

Powiem tak z marzeniami łatwiej żyć stawiać czoła
trudom.

gdzie się podziałeś powabny efebie
o oczach figlarnych i złotych kędziorach
czy zabłądziłeś w kobiecych diasporach
czy też figlujesz na pochmurnym niebie

kwiaty z zielników na asfalt zroniłeś
i łzami za dawnym skropiłeś obficie
te spazmy uniesień i grzechy co skrycie
uznałeś pochopnie za mdłe i niebyłe

na progu starości z litego betonu
można się potknąć kruche kości łamiąc
tak blisko mogiły daleko od domu

A rwa i podagra nie czmychnie jak zając
sekrety przeszłych nocy obce byle komu
bo dni dalsze to więcej ci biorą niż dają

i jego śpiew i Twój wiersz Romko mnie jednakowo
wzruszają:)
pozdrawiam noworocznie:)

Twój wiersz potrafi przywołać w czytelniku wspomnienia
i zmusza do refleksji. Miło było przeczytać:)
Pozdrawiam:)

cudnie wyczarowałaś marzenia wspomnienia.... coś dla
mnie - piękny klimat wzrusza :-)
pozdrawiam życząc słonecznych dni :-)

złoty krążek i cała reszta układa się w urzekającą
retrospekcję, serdeczności na Nowy Rok

Zyka, Tesso dziękuję za przeczytanie i uśmiech
przesyłam:-)

Dziękuję Madi, zgadzam się z Tobą co do krążka i
jesieni życia, oklepane...Dziękuję za wizytę i
pozdrawiam serdecznie:-)

Fajny wiersz, Rhea. Złoty krążek czy jesień życia nie
zachwyciły mnie oryginalnością, ale "rozpięte między
niebem a ziemią
marzenia wiecznotrwałe" urzekły mnie.
Pozdrawiam:)

Pięknie wzruszający. Dziękuję za chwile zadumy.:-)))