DROGA

Dołączam do życzeń Marto,
a wiersz świetny, ale już o tym pisałam :)

Życzę Marcie spokojnej nocy :)

przeraźliwy obraz, ale...
drzewa nocy

chrobot myszy
natarczywej myśli

krawężniki rąk
te metafory chyba nie należą do najlepszych,
szczególnie ta ostatnia

Świetny wiersz,
też myślę jak Wiktor, że peelka chce wrócić do świata,
bez wojen,
bez obłudy, bez krzywd, bez aborcji itp chce świata
pełnego empatii, dobra, związanego z wartościami i
całkowitego oddania się temu w co się wierzy, czyli
bez bycia po środku, tak to czytam.
Mało tak dobrych wierszy jest na beju, ja powiem tak w
życiu lepiej z tej drogi zejść, ale w Poezji z niej
nie schodź, bo Ty piszesz Marto Poezję i msz to jest
dobra droga.
Pozdrawiam serdecznie i z podziwem:)

Smutne, ale podoba mi się :) Pozdrawiam serdecznie +++

Wow, pełen szacun. Ten wiersz jest świetny, tyle w nim
wymownych, refleksyjnych przemyśleń, pozdrawiam :)

dom to symbol dobra, wartości, szczęścia. kłania się
Bon Dylan - "przez ile dróg musi przejść każdy z nas,
aby człowiekiem się stać"

Twoja droga długa.
serdeczności :)

Chodzi o powrot do domu - do świata wartości. O
powrot- z drogi, gdzie z nieba spadają ćmy, a światła
- to gryzonie...

W całej tej długiej ohydzie drogi zwrociłem zwlaszcza
uwagę na sformułowanie "tutaj nie można być po
środku".- I to wiele wyjaśnia, na jakiej drodze w
wierszu się znajdujemy...
Pozdrawiam Marto:)

Przejmująca droga- oby dom (spokój) był już blisko

A cóż to za straszna droga...? Brrr, przejmujący obraz
bardzo.
Niech peelka czym prędzej z niej zejdzie.

Pozdrawiam serdecznie :*)

Piszesz, że idziesz. Idziesz przez życie widząc jego
biało czarną różnorodność. Chęć powrotu do domu jest
ukrytym pragnieniem pozbycia się ciała ludzkiego i
powrotu do świata dusz.
Dobry wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)

a o jeziorze jętka jak spada to wszędzie na jezioro
też a Ryby szaleją wtedy i z tond ta tafla jeziora
pęka

a ja zanim dam komentarz muszę opowiedzieć o
owadach,otóż zacznijmy od ciem gdy nocą idzie się
przez park
pod nogami chrupią strupieszłe ich ciałka , następna
sprawa na wiosnę gdy roją się Jętki jednodniówki z ich
ciął można by utworzyć zaspy śnieżne

a teraz komentarz
opis przeżyć z późnowieczornego spacery na wiosnę
ciepłą gdzie wyrojone owady z chrzęstem przewiozły
obserwatora po jezdni tak że zapoznał się szczęśliwie
z krawężnikiem szczęśliwie bo przeżył mógł wówczas
ujrzeć tych Indian bo jak głową rąbnął to aż zahuczało
no a potem to już bedłka jak mówią spotkania na
drodze spotkania i zakłady mięsne a tam można
namacalnie zapoznać się z czasem nawet mięsem nie
mówić o smrodzie z którego długo otrzepać się nie da

cholera jasna gdzie pani mieszka to straszne

Wstrząsną mną ten wiersz, później jeszcze raz wrócę i
spokojnie przeczytam:-(