Dialog

Czasami, jak druga osoba nie zna uczucia jakim się ją daży...

Daleko zbyt od Ciebie,
By móc powiedzieć kocham.
Zbyt Tobie bliski,
Abym zapomniał.
Żyję nadzieją, że pokochasz,
Znając Twe marzenia.
Nie znajduje w nich siebie,
Miejsca dla mnie Tam nie ma,
A jednak mam nadzieje,
Czy to tylko złudzenie?
Czy może jest dla mnie miejsce,
Przy Twoim sercu?
Nie wiem i odpowiedzieć nie chcę,
Bo zbyt bardzo się prawdy boje.
Dlaczego?- pytasz, ja odpowiadam,
Bo nie zniósłbym samotności do jakiej zmusza mnie miłość moja.
Pytasz kogo kocham, a ja,
Odpowiadam, że nie znasz tej osoby.
Bo nie wiesz jaki ona ból zadać potrafi.
Gdy tylko jestem samym, kończe,
Ale to właśnie Ty.

Ale jeśli to miłość, to lepiej jej powiedzieć.

autor

Erni

Dodano: 2005-11-29 17:21:51

Ten wiersz przeczytano 440 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie