Dla Przyjaciela [*]
Wiersz dla człowieka dzieki któremu po raz pierwszy zobaczyłem "ludzkie serce"... Dla przyjaciela...
Poznałem Cię dawno
niby bez okazji
lecz jak życie to czyni,
że wszystkie przypadki są tymi
wśród setek milionów zawsze jedynymi
Wtedy po raz pierwszy
zdałem sobie sprawę
że w życiu trzeba zawsze zachować swoje
serce prawe.
Przyjaciel, byłeś blisko
wracaliśmy czasem drogą na
lotnisko…
Dzięki Tobie nie spadłem
gdy w ludzi zwątpiłem…
Me dziecięce myśli na tor skierowałeś
jakim być dla innych nie raz pokazałeś.
Dziękuję Ci…
Dzięki Tobie również się przekonałem
jakim człowiekiem zostać dotąd
chciałem…
I podróży wspólnych tez nie zapominam
pokazałeś mi tyle - do dzisiaj
wspominam.
Dziękuję Ci…
Byłeś mi jak brat
jak ktoś kto zna i pokazał nowy "inny"
świat,
wiele się od Ciebie wtedy dowiedziałem,
a gdy na Tobie polegałem…
- nie zawiodłem się.
Dziękuję Ci…
Dzięki Tobie zrozumiałem że życie jest jak
rwąca rzeka
ciągle się kłębi, burzy i szybko ucieka
nie zdążyłem nawet w nurcie Twego życia
podziękować za choćby część małą
Twojego przede mną odkrycia.
Dziękuję Ci…
Dawno temu było
co trwało to zgasło, albo się
skończyło…
Dla mnie czas wciąż bliski
w mym sercu na zawsze zostaną odciski
jak serce o życie walczyło…
Przegrało...
Takich ludzi jest mało
i Ty tez odszedłeś
w serca bólu, cierpieniach…
skonałeś.
Zawsze będziesz żywy w moim sercu stale
ja nigdy nie zapomnę…
światełko zapale [*]
...GAD 1947-2001 [`]
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.