dla twoich dłoni

z unoszeń splecione. zawsze jakieś nuty magii
powplatasz. czytam i jakbym mgłę miał z tyłu głowy:)

Cicha i niezawodna przyjaźń przeradzająca się w miłość
- coś tak mi mówi z tego wiersza. Pozdrawiam :)

Odwagi trzeba by ducha siłą,
pozbyć się strachu, a przyjdzie miłość!
Pozdrawiam!

bardzo ładny rozmarzony wiersz, pozdrawiam cieplutko

Pięknie rozmarzony.Pozdrawiam.

Przyjaźń jak opoka, zawsze jest niezawodna i stara się
wyjąc każdą zadrę.Pozdrawiam.

Jutro i pojutrze pracuję Małgoś:), ale się cieszę:):

Zgadłaś Olu :) A Ty hasasz na wolnym :)

Witaj Małgosiu. Silna przyjaźń, skoro jest tam Tytan.
Pozdrawiam serdecznie. Mam nadzieję, że już jesteś po
dyżurze. Miłego wieczorku

W moim odczuciu przemawia rozmarzeniem, tęsknotą za
spełnieniem dotyku tych dłoni.

Pieknie, po prostu:)
Pozdrawiam.

Hmm, tajemniczy, dla mnie współistnieją te dwa uczucia
i przyjaźń i miłość.

Wrócę do niego, chociażby dla tych słów:

"okrywasz uspokojeniem
troskliwie przechowywanym
przez lata
dla tej chwili"

Pozdrawiam

Pięknie, wiersz aż tchnie ukojeniem...będę do niego
wracać.
Pozdrawiam:)

Szczerze mówiąc nie mogę rozgryźć, bo wiersz jest w
tematyce przyjaźń, a ja czytam jak wyznanie miłosne,
jak ukojenie po smutnych przejściach, odnalezienie
tych właściwych dłoni, które dają bezpieczne ciepło.
Podoba mi się i zajrzę jeszcze zobaczyć inne
interpretacje.
Pozdrawiam ciepło:)

Dobry wiersz:)
Pozdrawiam serdecznie