Dlaczego?

Jeśli to Twoje powołanie to zrozumię :(

Pierwszy raz w życiu poznałam kogoś tak wyjątkowego,
Ale niestety nie mam szczęścia, tylko pecha ogromnego.
Ja pragnę miłości, szczęścia oraz wierności,
Ty to wszystko odnalazłeś w Bogu, Chcąc być w samotności.
Dlaczego Bóg mi Ciebie zabiera?
I nadzieję na wspólne szczęście odbiera?
Dlaczego myśląc o tym jest mi źle?
Przecież nawet w realu nie widziałam Cię!
Boję się w Tobie zakochać,
Bo nie chcę po nocach znów szlochać.
Nie mam pojęcia jak to sie skończy,
Możliwe, że kiedyś coś nas połaczy.
Nawet, gdy nam nie uda się,
Nigdy nie przestanę lubić Cię!

Lecz jeśli wybierzesz mnie to będę bardzo szczęśliwa :)

autor

kachaa-87

Napisany: 2005-10-07 Dodano: 2005-12-09 21:28:19

Ten wiersz przeczytano 1236 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie