W dłoniach uczucie i świat
Dłonie są krajobrazem serc...Jan Paweł II
.
...dłonie...to prawdziwy boski kunszt,
silne i twarde niczym skała, są i niezwykle
delikatne, niosąc pieszczotę i pustkę
namacalną, kiedy dłoń nie znajduje
dłoni...w dłoniach cały świat nasz
spoczął...
w bezruchu milczenia
dwie dłonie splecione
bez zbędnych odruchów
dotyku spragnione
znów brnące w bezdroża
bez szat pożądane
choć myśli skłębione
szybują już w znane
w tym rytmie porywów
gdzieś z serca płynące
i z siłą wewnętrzną
po wzgórkach sunące
smakują spełnienia
szczęśliwe tak razem
choć różnic przybywa
z piękności wyrazem
i w geście, w dotyku
też ciepła przekazie
grawera szukają
w uczuciu wyrazie
Autor: Halina53
...moje dłonie to czułe westchnienia,
wszystkie wspomnienia, dotyk wspaniały,
uścisk niemały, siła tworzenia, ogrom
cierpienia, piękno młodości, oznaka
starości...moje dłonie są niezastąpione
kiedy odejdę - odejdą i one...
.
Dużo łatwiej spleść dłonie niż serca...w dłoni niby zwykła dłoń, schowaj w nich to, co najcenniejsze...
Halina53
Komentarze (33)
Ładny wiersz o dłoniach. Pozdrawiam serdecznie z
uśmiechem.
Pięknie i mądrze...jak zwykle+:) miłej niedzieli
Halina
super pozdrawiam